Mijn kant.
Hier boven op wil ik graag mijn kant van dit verhaal uitleggen. Ik ben Mees (momenteel) 19 jaar. Ik ben het kind geweest wat op deze manier heeft moeten leren voor school. Nog steeds heb ik moeite met het lezen van brieven, boeken en eigenlijk alle andere langere vormen van tekst. Het is dat ik dit nu zelf schrijf maar dit zou normaal al bijna te lang voor me zijn. Het grote verschil is alleen dat ik het nu weet uit te leggen, dat kon ik toen niet. Aan mijn leraren kon ik niet goed uitleggen waarom ik veel meer moeite had met het maken van mijn huiswerk of toetsen. Wat vaak uren meer koste dan dat van mijn klasgenoten. Huiswerk was al een hele opgave, maar je moet je eens voorstellen dat je een geschiedenis hoofdstuk moet samen vatten terwijl je hoofd er van binnen uit ziet zoals de bladzijdes in mijn boekje. Niet gek dus dat ik voor het leren van mijn schoolwerk zo goed als elke avond met mijn moeder zat. Die pagina voor pagina, woord voor woord alles aan mij voorlas en met mij door nam. Dit is gelukkig niet meer zo. Helaas niet omdat ik het tegenwoordig wel kan, meer omdat het niet meer nodig is. Ondertussen ben ik bezig met mijn 2de jaar zonder school en heb ik mijn eigen bedrijf opgezet met mijn mavo diploma en doorzettingsvermogen. Ik ben nog lang niet waar ik wil zijn maar ik ga er komen, al is dat op mijn 21ste of pas op mijn 40ste. Jij ook. Ik weet niet waar je wil komen of hoe je er wilt komen, maar als je het echt wilt gaat het je lukken. zelfs als je "niet" kan lezen.
 
Aan de persoon die dit leest die als mijn plan een beetje gelukt is misschien wel in een lesgevende positie zit. Ik vraag hier niet van je om volledige veranderingen van het systeem. Regels zijn regels. Jij moet er nou eenmaal op handhaven. Ik vraag hier om begrip en om dit misschien bespreekbaar te maken met je leerlingen, kinderen, wie dit dan ook nodig zou kunnen hebben. Dankjewel. Liefs Mees.